t e r u g b l i k

Kerst is voorbij. Ik heb er van genoten. Lekker het hele gezin in mijn blije kersthut, melige spelletjes doen, en heerlijk in de moederkloek stand.

Ik hoop dat u fijne kerstdagen hebt gehad en nu alle tijd hebt om even stil te staan.

Lekker op de bank hangt. De donkere dagen negeert en heerlijk onder een zacht dekentje uw rust pakt. Overwintert.

Retrospectie. Terugblik. Verstilling. Als we naar buiten kijken zien we de natuur ook even stil staan. Zachtjes zuchtend onder de vreemde klimaat omstandigheden die ze moet ondergaan. Want waar moet ze al het water nog laten? De grond is het letterlijk zat.

Maar terug naar u. Naar mij. Hoe was uw jaar. Ik hoop dat u terugkijkt op groei. Hoe klein ook. Dat u nieuwe inzichten hebt gekregen. Momenten hebt mee gemaakt die u inspireerden. Verfristen.

En als dat niet zo is is dat ook niet erg. Want rust en berusting is misschien nog wel waardevoller.

Hier Op ‘t land kijken we terug naar een jaar met vertrouwde gezichten. Vergadergasten die mij uitdaagden om ze toch weer net een andere beleving te gunnen dan de vorige keer dat ze hier waren. Heerlijk vond ik dat. Hield me scherp.

En zelf heb ik een jaar achter de rug waarin ik dacht oké en dát gaan we eens even anders aanpakken volgend jaar. En met dát bedoel ik dat ik meer en beter moet gaan loslaten. Dat empty nest was echt even wennen. Ik miste ze. Focus moet nu weer op mezelf en mijn werk. Het grote loslaten.

Hoe dan ook. Nog een paar dagen en dan staat er een nieuw jaar voor de deur. Ikzelf hou altijd meer van 1 januari dan van 31 december. Ik heb niks met oudejaarsavond. Nooit gehad. Vind het eigenlijk een saaie avond haha.

Maar 1 januari vind ik fijn. Voelt alles zo fris en afgestoft. Als een nieuwe kans. Een sterk gevoel.

En dat wens ik u ook toe voor het nieuwe jaar. Een sterk 2025.

Dag, dag,

Andrea