Voorjaar

Hoewel de zon het best nog wel verschrikkelijk laat afweten zitten we toch echt wel volop in het voorjaar.

De tuin is één blij festijn van voorjaarsbloemen. Één grote kleurenpracht.

Onze dames eenden zitten weer voor spek en bonen op hun nestje te broeden en wachten op eieren die nooit uit gaan komen want er zijn geen heren in de buurt dus tja, moeilijk, moeilijk. Ik vind dat dan zo sneu en leg het ze ieder jaar weer uit dat ze voor Jan met de korte achternaam wekenlang passief in een hoek liggen, maar ze snappen me niet denk ik, want ik zie geen actie.

Verder zijn de katten druk, druk, druk en zich enorm aan het aanstellen tegenover welke vreemdeling van hun eigen soort er ook door de tuin sluipt. En houden ze ons irritant snachts wakker met veel heisa.

En dan zijn daar de bloemetjes en de bijtjes. Wij houden ons keurig aan mei-vrij maaien. Om alle bijtjes en andere zoemertjes de kans te geven dat te doen wat ze zo graag doen in de maand mei.

Verder heb ik natuurlijk wel de heerlijkste rosé alweer koud liggen, want zodra het ook maar een beetje factor 50 voelt gaan we lekker buiten aan de borrel.

Want het leven moet je vieren toch? Zo denken onze vergadergasten er ook altijd over, want ik zie ze altijd genieten van al dat groen om ze heen, lekker weg van de kille zakelijkheid op kantoor.

En dan is dit toch echt wel de mooiste tijd van het jaar. Zon of geen zon!

Dag, dag,

Andrea