Onthecht

Langzaam keren mensen weer terug naar de werkvloer. Het advies is nog steeds een deel van de week thuiswerken, maar toch, we stappen weer in de auto, de file in, op weg naar de koffie automaat. Voor velen met gemengde gevoelens, kopten de kranten de afgelopen tijd. Want men is onthecht. In twee jaar thuiswerken zijn bedrijven de band met hun werknemers kwijt geraakt. Zoom en Teams hebben dat niet kunnen voorkomen. Non-verbale communicatie werd gemist. Bedrijfscultuur en waarden vergeten, want niet meer gevoeld.

Thuiswerken. Het leek zo relaxt. Zelf je werktijd indelen, ongestoord surfen in de tijd van de baas, quality time met de kinderen en geen dure oppas of kinderopvang meer. En dit de hele dag in  joggingbroek, en tijdens online vergaderingen een net overhemd, of leuk bloesje erboven. We kennen allemaal de beelden. 

In de praktijk werkte dit thuiswerken niet. Thuisonderwijs met de kinderen in combinatie met Teams bleek voor sommigen een regelrecht drama. Voor ouders, omdat lesgeven nu eenmaal een vak is waar ouders niet voor zijn opgeleid. Nergens een rustige plek in huis voor jou en je laptop ontaarde in een vlucht de wc in. Voor hen-zonder-kinderen leverde het spanning op want wie werkt waar,  er werd te hard gepraat, er ontstond irritatie. En de single werd volledig terug gegooid op zichzelf, kwam de deur niet meer uit, en miste het persoonlijke contact met de collega’s. Een eenzame tijd. Overal stond de relatie onder spanning. Relaties in alle soorten en maten. Behalve bij degenen met een essentieel beroep, zou je denken. Zij mochten doorleven, business as usual. Maar zij stonden onder grote maatschappelijke druk wat ook z’n tol eiste.

Dus. Wat te doen?

Hoe nu verder vraag je je af?

Gewoon ‘Goeiesmorgens’ zeggen op zn Jiskefets, en de draad weer oppakken?

Op ’t land kan hier een belangrijke verbindende schakel betekenen.

We draaien nu pak hem beet ruim een half jaar met af een toe een flinke lockdown tussendoor, derhalve amper kennis gemaakt met organisaties en hun enthousiaste mensen. Maar wat ik in deze korte tijd en spaarzame momenten wel heb gezien is de grote behoefte aan contact, het samenzijn, elkaar echt zien en horen. Getest, ontsmet en soms verplicht op 1,5 meter.

Beste werkgever, bouw een brug naar dit ‘verwaarloosde’ contact, en gun elkaar een extra heidag, waarbij iedereen elkaar weer kan herontdekken. Inventariseer op deze heidag wat er heeft gespeeld de afgelopen jaren en hoe je samen een frisse start kan maken naar ‘het nieuwe normaal’.

Graag ontvangen wij u en uw mensen hier Op ’t land, en zullen wij er alles aan doen om u te helpen dit verloren contact te herstellen. Onze mooie plek, de dieren en de heerlijke streekproducten kunnen u wellicht helpen de eerste drempels te beslechten.

Opgeladen en met schone blik de vertrouwde werkvloer weer op gaan. Weer een beetje gehecht en met een positieve mindset. Lekker in je vel. Daar doen we het voor.

Dag, dag,

Andrea