Rauwmelkse kaas

Of boerenkaas. Beide hetzelfde. Hoe dan ook, onze kaas is hét paradepaardje Op ‘t land. Gasten komen er zelfs voor terug, ‘je hebt die lekkere kaas toch nog wel hè’, en ‘onze collega’s hadden het over die kaas’.

Nu wonen wij in Stolwijk. En Stolwijkse kaas kent vrijwel iedereen. Hier Op Stolk zeggen ze dat dat niet bestaat. Tis gewoon boerenkaas uit Stolwijk, klinkt het dan nuchter.

Onze kaas komt van heel dichtbij. Zo rechtstreeks van de boerderij. Hetzelfde geldt voor onze boerenmelk. Rauwmelks. En sommige koeien lopen slechts twee boerderijen verderop. Onze buurman brengt z’n melk dan naar onze kaasboer.

We hebben bij een van onze vaste gasten eens andere boerenkaas geprobeerd, we zijn in de luxe positie van heel veel keuze in de regio, maar toch was onze ‘vaste kaas’ de absolute winnaar. Never change a winning team denk ik dan. En zo is het. We houden het bij onze vaste en vertrouwde kaasboer.

Boeren jong en boeren pittig belegen bij de lunch. Tussen de broodjes gezond. En om de gasten te verwennen zet ik de kaas tijdens de lunch gewoon op tafel, voor een extra plakje. Wordt zeer gewaardeerd.

Oude boeren brokkel en jonge zoete gaten graskaas op de borrelplank. Met heerlijke dipjes vijgen en balsamico kaneel. En ja hoor, ook bij de borrelplank leg ik er een mes bij. Wij doen niet aan afgepast zuunig hier Op ‘t land.

En zo is het dus gekomen dat onze vermaarde lokale boerenkaas een prachtige hoofdrol speelt in de Op ‘t land beleving. En jawel hoor, de Oscars van de kaas heeft ie ook al gewonnen. Wederom, trots!

Ps nu woont onze zoon tegenwoordig weer in Amsterdam. Midden op de Wallen. Van midden in Het Groene Hart naar midden in het leven, hahaha.

En natuurlijk geef ik voor hem en de andere arme studenten een groot stuk boerenkaas mee. Gaan ze helemaal uit hun dak. Hoe leuk!

Komt u ook een keertje proeven?

Dag, dag,

Andrea