S f e e r

Van verstilde natuur en prachtige vergezichten tot de overdaad van de decembermaand. Sfeer is niet te vangen of juist wel. Want je voelt het als het goed zit.

Het is het eerste weekend van december en de feestmaand is begonnen. In vol ornaat. Want wat hunkeren we naar gezelligheid en sfeer. Traditioneel wacht de kerstboom tot de Sint en z’n Pieten het land weer hebben verlaten, maar dit jaar staat hij al in menig huiskamer, dan wel half aangekleed, bescheiden te wachten op z’n bekende voetlicht. ‘Kan echt niet’ roepen notoire Sint liefhebbers, maar ik betrap mezelf ook op deze hunkering. Dus. Zijn ze (ja, ik ben een kerst idioot) vandaag al gehaald en staan ze braaf naakt te acclimatiseren. Maar of ik kan beloven om te wachten met versieren tot 6 december, ik betwijfel het..

Het was even wachten op deze zevende blog. Eind oktober en in november was ik vrijwel geheel offline en dus afwezig op het net. Mijn en onze aandacht was bij mijn moeder (zie mijn post op instagram @optland21).

Maar terug naar het onderwerp van deze blog. Sfeer. De lichtjes van december. Mijn favoriete maand. Terecht dat ze in het charmante Zweden Santa Lucia vieren op 10 december. Feest van het licht. Hoe heerlijk om he-le-maal los te gaan op getut met lampjes, takken en kaarsen. Binnen èn buiten. Sla de kerstmarkten in  Duitsland gerust over en pak een retourtje Benedenheul want hier is het een en all happening. Oh zalige overdaad, hier ben ik hoor, ik prop je in elk donker hoekje, haha. 

Het spijtige is alleen dat mijn gewaardeerde gasten hier nauwelijks van zullen profiteren. In december vergadert vrijwel niemand buiten de deur en werken we minder extern. We maken het gezellig op kantoor en in huis, hebben feestelijke en verbroederende interne bijeenkomsten, nemen extra vrije dagen op en kijken massaal  uit naar de feestdagen. Heidagen, brainstormen, strategie sessies, ze worden allemaal even on hold gezet tot in het verse nieuwe jaar. En zo hoort het ook. In deze maand is het aanwezig zijn op de werkvloer een groot goed. 

Ha, maar gelukkig zetten we de Op ’t land lichtjes parade nog even door tot ver in januari, dus wie weet mag ik je hier ontvangen, te midden van knusse vuurpotten, verlichte bomen, gluhwein en andere blije sfeermakers.

Dag, dag,

Andrea