We mogen weer!

Food

We mogen weer. Wat valt er nog over te zeggen. Behalve dat vergaderlocaties onder de evenementenbranche en horeca vallen en dus vrolijk mee gingen die bietenbrug op. Tja. 

Werken of vergaderen op het platteland moet nu eenmaal met mooie, stevige en verse streekproducten. Zo van het land. Vind ik. En als je daarom dan gedwongen dicht moet, dan is het niet anders. 

Maar. We zijn er weer! De eitjes van Marie & Thérèse (Barnevelders), en van Kip&Kip (ehhh, roodbruin?) kunnen smorgens weer op tafel bij het werkontbijt. 

De lokale bakker kan z’n verse broodjes weer brengen, en ik kan ze weer rijkelijk beleggen met oa Stolwijkse boerenkaas.

Hopen dat we dan nu eindelijk vol gas kunnen hier Op ‘t land 🐎

Dag, dag,

Andrea

Thuiswerken buiten de deur

Komen de muren (weer) op u af? Bent u altijd blij met uw huis maar nu even niet? Change of scenery nodig? 

Gun uwzelf dan eens een werkdagje buiten de deur!
Weg van dat zelfde uitzicht nu al maanden of zelfs jaren achter elkaar. Weg van (eh hoe zeg ik dit netjes) aandacht vragende (puber)kinderen, en tijdvretende klusjes, zodat je nooit aan jezelf en je focus toe komt. En je altijd wordt verleid tot dat eeuwige irritante uitstelgedrag. 

Niet nodig. Fris jaar, frisse blik. Kom gezellig bij mij Op ‘t land even bij. Van alles. En geef jezelf die broodnodige werkboost, dat geeft namelijk altijd een lekker gevoel. 

Pak de laptop in, doe lippenstift op (helpt echt!) en doe die deur achter je dicht. En haal diep adem. Hoe vrij voelt dat! 

De timing kan niet beter want het is nog stil, dus heeft u waarschijnlijk de hut helemaal voor uwzelf voor een mooi prijsje. Want, nu een tijdelijke aanbieding, check ‘prijzen’!

Op de foto’s kunt u zien hoe mooi en heerlijk het hier is. Komt u genieten van het knusse keukentje, de heerlijke Jura koffie en de fijne plofbank boven? 

Check hier op de site ‘werkplek’ voor meer informatie en app of bel mij om te zien wat ik voor u kan doen.
en vergeet de wandelschoenen niet! 

Lijkt u dat niet even heerlijk, het nuttige met het aangename verenigen?

Dag, dag,

Andrea

Gouda

Gouda is zojuist genoemd als één van de 52 topbestemmingen voor 2022. Door de New York Times!! @nytimestravel

‘52 places for a changed world’ koppen ze in. ‘We’ staan op de 26e plaats. Hoe cool is dat!

En laten wij nu slechts een kleine acht minuten onder Gouda, op het platteland, onze Op ‘t land place-to-be hebben opgeslagen.

Hot & happening zijn we hier midden in Het Groene Hart.

En absoluut terecht deze prestigieuze vermelding. Charme, oer-Hollandse traditie en toch lekker stads, fijne cafés en goede restaurants.

En onze gasten boeken we in het voormalige weeshuis wanneer ze twee heidagen boeken. Waarbij we adviseren om ‘s avonds een mooie verstilde stadswandeling te maken rond de imposante Sint-Jan, over de Markt met z’n prachtige stadhuis en langs de kleine grachtjes.

Kortom, ik vind het heel bijzonder om als ex-Amsterdammer dit leuke nieuws te kunnen delen. Ook voor ons was de nabijheid van het charmante Gouda een reden om destijds de verhuisknoop door te hakken.
Ik begrijp die lui daar bij de New York Times wel!

Aarzel derhalve niet om een of twee dagen werken in onze plattelands idylle te combineren met een verblijf in ‘de nieuwe nummer 26’ van de wereld.

Dag, dag,

Andrea

Welkom in 2022!

Een vers nieuw jaar. Ik hou er zo van. Helemaal open voor wat er nog komen gaat. Boordevol nieuwe plannen.

Want die hebben we. Van lekkere nieuwe streekgerechten tot relaxte nieuwe breakout cq werkplekken met Panorama uitzicht op ons idyllische boeren platteland. Hoe inspirerend wil je je vergaderlocatie hebben.

Momenteel ben ik druk bezig met het herindelen van onze nieuwste werk- en vergaderruimte, onze serre, zodat u daar strakjes, als het weer mag, heerlijk onderuit gezakt kunt werken, brainstormen, overleggen, bellen, nadenken of ontspannen. Terwijl je door het enorme grote raam zo de natuur in kijkt. Of ons overdekte houten terras op loopt om neer te ploffen op de rieten lounge bank. En. Zwaaiend naar de poezen, kippen of eenden. Je hoofd rust krijgt en nieuwe energie voor nieuwe ideeën. Hoe fijn is dat!

Binnenkort geef ik een sneak preview van deze fraaie nieuwe ruimte op instagram - zie onder aan deze pagina, klik op insta icoon - dus hou het in de gaten door ons account @optland21 te volgen.

We hopen u in 2022 weer met open armen te kunnen ontvangen - er wordt al druk geboekt voor na 14 januari - en we zien er naar uit te mogen bijdragen aan welke plannen u ook maar heeft voor het komende jaar.

Dag, dag,

Andrea

Eindejaar

We naderen de feestdagen en daarmee het einde van het jaar. Een jaar om mijn zegeningen te tellen. 

Een nieuw bedrijf starten in Corona tijd was natuurlijk strategisch niet de meest slimme zet. Maar toch. Ik voelde de noodzaak en dacht GAAAAAAN!! 

Het mogen en kunnen delen van de prachtige plek waar wij wonen en hier een vergaderlocatie en flexwerkplek starten bleek achteraf een goed idee. 

Met veel genoegen heb ik hier het afgelopen jaar mooie organisaties mogen ontvangen: van gedreven zzp’ers tot landelijke corporate (internationale) organisaties. 

Hoe blij ben ik dat het concept van Op ‘t land dat ik neer heb willen zetten ook daadwerkelijk door mijn gasten zo wordt beleefd. Daarom kijk ik met gepaste trots naar de hartelijke en positieve  reviews op Google. In het nieuwe jaar zal ik ook hier op de website daar ruimte voor inrichten.  

En natuurlijk gaan we dit concept in het nieuwe jaar verder ontwikkelen met zelfs een nieuwe ruimte erbij! De aansluitende ruime serre wordt erbij betrokken. Als extra breakout ruimte of gewoon om je even privé terug te kunnen trekken. Ik kan niet wachten om die straks te laten zien! 

Tussen de diverse lockdowns door was het echt geweldig om organisaties in de watten te leggen. Ze smorgens  te mogen ontvangen in de weldadige rust van het platteland, met een welkome vergadertafel met onze huisgemaakte Stolkse stroopkoeken, gekoelde karaffen met vers fruitwater en een fijne koffie naar keuze van onze luxe Jura koffiemachine. De blij verraste reacties te horen bij het uitstappen uit de auto’s en het binnenkomen in onze met zorg ingerichte huiselijke vergaderlocatie. Trots de lunches en borrelplanken met onze streekproducten naar binnen te mogen dragen.
Wat een feestje om dit te mogen doen! 

En wat kijk ik uit naar een vers nieuw jaar met hopelijk minder lockdowns en maatregelen, zodat ik u allemaal mee kan nemen in de werk-idylle die Op ‘t land belooft. Een nieuw jaar met dezelfde geslaagde heidagen en gedreven werksessies als in het afgelopen startjaar! 

Voor nu dank ik jullie hartelijk voor het volgen van de eerste stapjes van Op ‘t land in ons mooie Groene Hart en wens ik een ieder gezellige Kerstdagen en eindejaar toe en een gezond, gelukkig, geïnspireerd en succesvol 2022!

Dag, dag,

Andrea 

S f e e r

Van verstilde natuur en prachtige vergezichten tot de overdaad van de decembermaand. Sfeer is niet te vangen of juist wel. Want je voelt het als het goed zit.

Het is het eerste weekend van december en de feestmaand is begonnen. In vol ornaat. Want wat hunkeren we naar gezelligheid en sfeer. Traditioneel wacht de kerstboom tot de Sint en z’n Pieten het land weer hebben verlaten, maar dit jaar staat hij al in menig huiskamer, dan wel half aangekleed, bescheiden te wachten op z’n bekende voetlicht. ‘Kan echt niet’ roepen notoire Sint liefhebbers, maar ik betrap mezelf ook op deze hunkering. Dus. Zijn ze (ja, ik ben een kerst idioot) vandaag al gehaald en staan ze braaf naakt te acclimatiseren. Maar of ik kan beloven om te wachten met versieren tot 6 december, ik betwijfel het..

Het was even wachten op deze zevende blog. Eind oktober en in november was ik vrijwel geheel offline en dus afwezig op het net. Mijn en onze aandacht was bij mijn moeder (zie mijn post op instagram @optland21).

Maar terug naar het onderwerp van deze blog. Sfeer. De lichtjes van december. Mijn favoriete maand. Terecht dat ze in het charmante Zweden Santa Lucia vieren op 10 december. Feest van het licht. Hoe heerlijk om he-le-maal los te gaan op getut met lampjes, takken en kaarsen. Binnen èn buiten. Sla de kerstmarkten in  Duitsland gerust over en pak een retourtje Benedenheul want hier is het een en all happening. Oh zalige overdaad, hier ben ik hoor, ik prop je in elk donker hoekje, haha. 

Het spijtige is alleen dat mijn gewaardeerde gasten hier nauwelijks van zullen profiteren. In december vergadert vrijwel niemand buiten de deur en werken we minder extern. We maken het gezellig op kantoor en in huis, hebben feestelijke en verbroederende interne bijeenkomsten, nemen extra vrije dagen op en kijken massaal  uit naar de feestdagen. Heidagen, brainstormen, strategie sessies, ze worden allemaal even on hold gezet tot in het verse nieuwe jaar. En zo hoort het ook. In deze maand is het aanwezig zijn op de werkvloer een groot goed. 

Ha, maar gelukkig zetten we de Op ’t land lichtjes parade nog even door tot ver in januari, dus wie weet mag ik je hier ontvangen, te midden van knusse vuurpotten, verlichte bomen, gluhwein en andere blije sfeermakers.

Dag, dag,

Andrea

De buurt

Op ’t land staat in de Krimpenerwaard, Zuid-Holland. Dat is een ruime 20 minuten rechts van Rotterdam, 30 minuten links van Utrecht, en tien minuten onder Gouda. Onze landelijke vergaderlocatie ligt midden in Het Groene Hart. Een heerlijke en idyllische plek om te wonen. Grote steden dichtbij, de dorpen op fietsafstand, en toch lekker in the middle of nowhere, met romantische landweggetjes waar de elektriciteit nog vervoerd wordt via simpele maar mooie houten palen, en boogjes zwarte kabel. Een historisch plattelandsbeeld dat wat mij betreft nooit mag verdwijnen. En wat wij verkozen hebben als dé plek om te werken en vergaderen in de natuur.

De verschillende dorpen zijn aan elkaar geregen via langgerekte buurtschappen, met aan het eind een soort van pop-up dorp. Alsof het ‘hallo, daar ben ik dan!’ roept bij aankomst. Wij wonen in het buurtschap Benedenheul, en worden omringd door Benedenkerk, Bovenkerk, Zuidbroek, Benedenberg, Bovenberg, Achterbroek en het Beijersche.

Stolwijk is bekend om z’n kaas. In het hele land vind je wel ergens een markt waar je Stolwijkse kaas kunt kopen. Wij hebben het geluk dat we omringd zijn door kaasboerderijen, en iedere boer heeft wel z’n eigen proces. Boerenkaas, rauwmelkse, biologisch, etcetera, alles smaakt verschillend. Een enorme luxe, als je zoals wij kaasliefhebbers zijn. En daar laten we onze gasten graag van mee genieten.

Pal naast ons is het dorpje Berkenwoude. Geen winkel te bekennen, maar wel een prachtig dorpsgezicht, en ook hier veel buitengebied. Je wandelt er vanaf ons erf zo naar toe, tenzij je onderweg de Elserkade wilt ontdekken.
Een stukje verderop, als je linksaf ons erf af gaat, belanden we, na Stolwijk te zijn gepasseerd, in Bergambacht. Een fotogeniek dorpje met ook hier een mooi behouden dorpskern, buitengebieden en een keur aan enthousiaste en ambachtelijke middenstand. Streekproducten all over the place.

Al deze dorpjes liggen tussen de rivieren IJssel en Lek, en ja, ‘het water’ moet niet komen want dat zou best wel eens lastig kunnen worden. Wat we ook overal terug zien, zijn de oude en historische Tiendwegen, omzoomd met stoere knotwilgen, die je overal hier ziet, en met een mysterieuze geschiedenis. Ze zijn geografisch zo’n 300 meter parallel aan de rivier of een stroompje gebouwd, dus het zal wel iets van doen hebben met de stand van de rivieren, want ze zijn ooit aangelegd op veenkades in veenontginningen.

Dan hebben we nog een mooi verhaal over Koningin Wilhelmina en Napoleon. Ik bedoel hier vanzelfsprekend de Wilhelmina uit de 18e eeuw. Beiden zijn in de buurt van het buurtschap Vlist geweest, aan het riviertje de Vlist, en zijn in hun postkoets voorbij gesjeesd, waarbij Napoleon is blijven slapen in de herberg die nu eetcafe De Vlist is. De weg heet daar dan ook Bon Repas. Hoe romantisch allemaal, hoewel ze elkaar helaas nooit zijn tegen gekomen.

Toch leuk, zo geven we u graag wat meer achtergond over de omgeving waar u zich bevindt. Een volgende keer vertellen we ook graag wat over het charmante Gouda, dat hier slechts een kleine tien autominuten vandaan is, en waar onze gasten slapen als ze twee heidagen geboekt hebben.

Dag, dag,

Andrea

H E R F S T

De herfst. Ik hou er zo van. De verkleuringen in de bomen en struiken, het gouden licht, de regen, de dreigende luchten, de mistige ochtenden. 

De vallende blaadjes. Die we hier Op ’t land lekker laten liggen, want bladblazers gebruiken we hier niet. 

Zo kan ik nog wel even door blijven zemelen, want man o man ik word er bijna poëtisch van. 

De herfst heeft zo z’n eigen charme, en dit jaar mogen we onze gasten voor ’t eerst ontvangen in dit veelzijdige seizoen. Het seizoen dat de lichten binnen en buiten eerder aan gaan, de kaarsen weer worden aangestoken en de warme plaids klaar worden gelegd. En tot groot geluk van onze katten de vloerverwarming weer aan gaat. 

Die hebben we ook in ons vergaderhuis, die fijne vloerverwarming. Hoe lekker is het als je tijdens het brainstormen je schoenen uit kunt schoppen, en op de bank kunt neer ploffen, terwijl het buiten met bakken tegelijk uit de hemel komt. Die behaaglijkheid stimuleert vast het creatieve brein, en zorgt zeker voor een hechtere teamspirit. 

En tussendoor ga je natuurlijk naar buiten, het boerenerf op, voor een stevige wandeling in de buurt. Langs de fraaie boerderijen de Elserkade op. 

Bij terugkomst kun je bijkomen op het overdekte en verwarmde terras, plaid (en desgewenst kat) op schoot, of duik je meteen weer de vergaderruimte in voor een plekje boven aan het hooiraam bij onze kitsch open haard. 

En als het begint te schemeren steken we natuurlijk de vuurpotten aan. Hoort allemaal bij het knusse plattelandsplaatje dat we graag willen neerzetten. 

De herfst is ook het seizoen dat onze zoon geboren werd. Volgende week wordt hij alweer 18 jaar. De laatste dagen voor z’n geboorte  hobbelde ik hoogzwanger samen met mijn man ’s avonds door het Vondelpark in Amsterdam, waar we toen nog woonden. Ik herinner me die heerlijke geur van open haard vermengd met de stille en mistige avondlucht. 

Met een gelukzalige glimlach op mijn gezicht, kon ik op die momenten natuurlijk echt niet bedenken dat wat mij te wachten stond iets minder vredig zou zijn, want bevallen, tjonge ik vond het wat..

En zo is deze periode mij altijd bijzonder dierbaar gebleven. Herfst is fijn en geeft mij een beschermd en huiselijk gevoel. Hoe fijn om dat gevoel vanaf nu door te kunnen geven aan onze gasten. 

Regen, storm, onweer, kom maar op, hier Op ’t behaaglijke land ontvangen we je graag.

Dag, dag,

Andrea

Koffie

Koffie. Wezenlijke opstartliefde van menig mens. Hier Op ’t land is er natuurlijk ook koffie. In alle soorten en maten, want onze gasten hebben een eigen voorkeur en dan mag de latte, cappuccino en doppio zeker niet ontbreken.
Dus moest er een goede koffiemachine komen. Vond ik.

Zelf drinken we nog gezellig uit de cafetière, heerlijk doordrukken, grove maling. Maar daar red je het niet mee als je een groep van 12 personen hebt.

Daarom is daar onze handige Jura machine. Met mini koelkastje eraan voor opschuimmelk, zodat deze mooi koel blijft. En kan een ieder naar hartelust z’n eigen koffie tappen. De hele dag door. Heel gemakkelijk, want ‘de Jura’ praat namelijk tegen je. Niet hardop (gelukkig) maar via de display. Ideaal, hoef je namelijk niet zelf na te denken. Kun je tijdens het koffie tappen lekker door blijven brainstormen in je eigen hoofd en die fijne focus op je werk vasthouden. ‘Alstublieft’ zegt Jura, als de koffie klaar is.

En natuurlijk is daar ook thee. Hup, uit eigen tuin plukken we de verse munt. Verse gember is er ook. Want gember is de laatste jaren ‘in’. Of misschien alweer ‘uit’?
En verder een uiteenlopende mix van allerlei deftige en kleurrijke kruidenzakjes. Je kunt het zo gek niet bedenken of ze hebben het wel in een theezakje gestopt.
Een goede vriendin van mij houdt daar niet van (ik overigens wel. Hoe vager, hoe lekkerder ik het vind vreemd genoeg). Zij heeft me geleerd dat een simpele English breakfast tea nooit en te nimmer mag ontbreken in het assortiment. En ze heeft gelijk. De goede oude Engelse melanges en die fijne Earl grey hebben daarom een ereplek gekregen.

Ik merk dat ik het vandaag over drankjes wil hebben. Blijkbaar. Nou dan gaan we nog even door met boerenmelk, boerenkarnemelk en vers geperste jus d’orange. Allemaal horen ze bij de boerenlunch. En niet een zuinig afgemeten glaasje, maar karaffen en kannen zetten we neer. En ouderwetse beugelflessen want dat staat lekker plattelands. En oh ja, de gehele dag karaffen met water, waar citroen, limoen en munt vechten om het leukste plaatsje aan het raam. De mensen hier uit de buurt zouden het maar ‘gedoe’ vinden.

Maar even terug naar de koffie. Ik kan zelf echt niet zonder, en ben ’s morgens pas aanspreekbaar na mijn eerste kopje. Om zes uur! Jazeker, we gaan hier vroeg uit de veren en vooral ook met de kippen op stok. Volgen het ritme van onze buurtgenoten. En van de dieren om ons heen. Dat leeft prettig en is lekker overzichtelijk. 

En daar hoort natuurlijk iets bij! Bij die koffie en thee. We hebben gekozen voor de Stolkse stroopkoek, de trots van onze eigen dorpsbakker (sedert 1723). ‘Haal ze alsjeblieft weg’, zei een van onze gasten, ‘want ze zijn verslavend’. Dat doen we niet want het is zo leuk om de waren uit te stallen waar ze hier in de buurt hun brood mee verdienen.

Streekproducten. Vers. En van het land of uit eigen bakkerij of kaasboerderij.

Ambachten bestaan hier nog in de mooie Krimpenerwaard. 

Dag, dag,

Andrea

Natuur biedt rust

Laptopje op schoot, daar gaat ie weer, beste lezer. Wat heb ik deze keer te vertellen?

In ieder geval dat ik mij meer en meer ben gaan verdiepen in het hoe en waarom van online marketing, als je een bedrijfje zoals Op ’t land runt, en dat ik het mij eindelijk ‘een beetje eigen begin te maken’. De blunders nemen af….tergend langzaam, maar gestaag. En mijn belegen brein begint wat beter te onthouden hoe de functionaliteit van Instagram werkt; het online vertrouwen neemt toe, hoera.

Daarom ben ik, wellicht wat overmoedig, een Google ads campagne gestart. Huppekee met die zoekwoorden en gaan. Spannend vind ik dat, want heb ik nu de juiste zoekwoorden gebruikt? Ik heb besloten het allemaal even af te wachten, en mijn eigen training on the job ruim baan te geven.

Verder gaat het best lekker met de boekingen Op ’t land, gezien mijn magere en aarzelende marketing aanpak, en valt het mij op dat bedrijven de voorkeur hebben om twee aaneensluitende heidagen te boeken op onze vergaderlocatie. Inclusief op beide dagen boerenlunches, borrelplanken, diners en werkontbijt. Verrassend, en leuk want je hebt dan de kans je gasten beter te leren kennen, omdat het programma intensiever wordt, en er tegelijk voor te zorgen dat het hen aan niets ontbreekt. Focus. Voor mij. En voor hen.

Want ik geloof er heilig in (schijnt wetenschappelijk bewezen èn zelf ervaren) dat je productiviteit en creativiteit omhoog gaan als je uit je comfort zone treedt. Weg van kantoor, weg van je dagelijkse werkroutines, weg van het thuiswerken. Dat het af en toe slim is om, met elkaar of alleen, een externe omgeving te zoeken waarin je èn de modernste faciliteiten hebt, èn lekker op kunt laden omdat je in een idyllische en louterende wereld stapt.

Natuur

En dat is wat we hier Op ’t land graag willen bieden. Vandaar de eerste regel op onze homepage……’Natuur biedt rust’.

Vanuit rust is het goed bezinnen, relativeren, overzien en weer opstarten. En daarmee blijf je onbewust kritisch op je werk, omdat je alle tijd en rust neemt voor die broodnodige focus. Ongestoord.

Dag, dag,

Andrea

Schakelen

Goedendag, beste bezoeker. Dank u wel voor uw tijd en aandacht en interesse in mijn tweede blog. Heeft natuurlijk te lang geduurd, maar ja, mijn gasten Op ’t land wil ik ook graag de volle aandacht geven. Keuzes, keuzes. 

Het is nog steeds wennen aan deze online wereld; ik blijf me op socials een soort van onzekere Alice in Wonderland voelen, maar ook hier zal gelden, oefening baart kunst. Ik ga ze vangen hoor, die Instagram algoritmes. Ik ga meedogenloos op jacht de komende tijd. Eigenlijk is het meer andersom, heb ik begrepen, de algoritmes jagen op mij. Hoe dan ook. Het komt goed.

Hier Op ’t land is het intussen heerlijk aan het nazomeren. De appelboom doet hard z’n best mooie, grote wormloze appels te produceren, die ik zodra het kan plechtig in een fruitkistje ga leggen en in het keukentje zet. Voor de gasten. Lekker van het land. Hetzelfde lot wacht de peren en de druiven. Tja..

Verder is de herfst in aantocht, ik merk het al ‘s avonds, daarom hebben we nieuwe heaters op het overdekte terras, en liggen de zachte plaids klaar om  hun koesterende werk te doen. Ook de bovenverdieping van ons knusse vergaderhuis moest er aan geloven. Lekkere plofbank er bij, en last but not least, een grappig potkacheltje met heuse nep brandende houtblokken erin. Word er zoo blij van. Huppekee, sfeer zal er zijn! 

Die sfeer hè, daarmee moet je je onderscheiden, want tjongejonge er zijn nogal wat vergaderlocaties in Nederland. Alleen al in Zuid-Holland en Utrecht. De meesten groot en imposant met goed geoliede catering machines, waarbij mijn kleinschalige vergaderlocatie hier in Het Groene Hart absoluut in het niet valt. Ben zeer onder de indruk van al die creatieve Nederlanders die vol overgave hun locaties bevrouwen en bemannen. En zeker trots dat ik op mijn eigen bescheiden manier daar aan mag bijdragen met ons idyllische Op ‘t land.

Want geoliede catering, nou daar moet ik zeker nog aan werken. Ok, het eten schijnt goed te zijn en ook ren ik tijdig met mijn bordjes naar binnen, maar oh jee, die inkoop daar valt nog veel te leren. Ik heb namelijk last van overdaad haha. En wil alles kakelvers en werk alleen met lokale streekproducten. 

Dat betekent gierend door de buurt rijden, van speciaalzaak, naar biologische kaasboerderij, als je op dezelfde dag, een telefoontje krijgt dat er binnen een uur (!) een groep mensen op je boerenerf kan staan…..mocht ik dat ok vinden. En of ze dan twee dagen kunnen blijven. Na even slikken, en knipperen met mijn onopgemaakte ogen, hoorde ik mezelf dapper zeggen: ‘ja, hoor kom maar gauw hierheen’. 

Het werd even stevig schakelen, maar hee, het is gelukt en wat was ik dankbaar voor deze geweldige kans, om de grenzeloze gastvrijheid van ons mooie concept te kunnen laten zien. Het werden twee mooie heidagen.

Dag, dag,

Andrea

Een kennismaking

Welkom op mijn eerste blog. Want bloggen is verstandig. Zeggen social media en google. Want pas dan word je vindbaar. En dan het liefste met slimme woorden van je website verstopt in je tekst, want oh lala die SEO, daar doen we het allemaal voor. Waarom denk ik dan. Wie heeft daar nou tijd voor of zin in om over mij en Op ‘t land te lezen.

Maar goed. Ze zijn daar online allemaal heel wijs. En deze oldskool offline dame absoluut niet. Dus. Daar gaat ie dan. Andrea’s eerste blog it is.

Mijn naam is Andrea Prause en ik ben eigenaar van werk- en vergaderlocatie Op ’t land. Wat volstrekt logisch is als je dit op mijn website leest of mijn instagrampost checkt, denk ik dan, ha.

Het voordeel van het hebben van zo’n fijne werk- en vergaderlocatie (al twee keer genoemd, goed bezig) is dat je er zelf ook schaamteloos gebruik van kunt maken, 24/7, en vooral ook, omdat nog geen mens weet dat ik besta, op die paar leuke gasten na die ik sedert het voorjaar heb mogen verwelkomen.

Verder is het eerste wat mij nu opvalt, al tiepende op mijn fijne (aldus freelance zzp klant -ha lekker dubbelop seo score-) met tweed beklede vergaderstoel, is dat mijn ogen behoorlijk achteruit zijn gegaan de laatste tijd, en dat die oude Hema bril +1.50 van vijf euro niet meer volstaat. Zo’n beetje lekker wegtiepen heeft dus ook iets confronterends.

Afijn, waar was ik gebleven? Oh ja. Op ’t land, waar je smaakvol (!) kunt flexwerken, thuiswerken als je niet thuis kunt werken, landelijk vergaderen, vergaderen in de natuur, inspirerend vergaderen, bijzonder vergaderen, anders vergaderen,  vergaderen in het groen, flexwerken met je voetjes in het gras, vergaderen op het platteland, vergaderen op de boerderij (ben de tel kwijt) ligt in Stolwijk. En Stolwijk ligt pal onder Gouda, midden in het Groene Hart, in de provincie Zuid-Holland. Bekend van die overheerlijke vermaarde Stolwijkse boerenkaas, en idyllisch ingeklemd tussen Rotterdam en Gouda.

Daar woon ik met manlief en kinderen na onze idiote ‘Ik vertrek actie ‘ herfst 2014 uit Amsterdam. Idioot, omdat het zo abrupt was, want het was liefde op het eerste gezicht toen we in de lente van datzelfde jaar de Benedenkerk binnen reden, om vervolgens in de Benedenheul hard op de rem te trappen, want daar stond ie! Zo weg geteleporteerd uit BBC’s Escape to the Country. Onze beeldige rietgedekte (nou ja, wat daar dan nog van over was) droomboerderette. 

Ok lieve mensen, volgende keer graag meer van hoe-het-allemaal-begonnen-is-met-dat-leuke-Op ’t land-en-waarom-het-een-goed-plan-is-om-bij-ons-langs-te-komen…………

Dag, dag,

Andrea